Τι γνωρίζουμε με βεβαιότητα για τον Πόντιο Πιλάτο; Ότι υπήρξε Ρωμαίος επίτροπος της Ιουδαίας από το 26 έως το 36 υπό τον αυτοκράτορα Τιβέριο. Ότι, αντίθετα με τους προκατόχους του, έβαλε τα ρωμαϊκά στρατεύματα να παρελάσουν μέσα στην Ιερουσαλήμ με όλα τα εμβλήματά τους, προσβάλλοντας βαθιά τους Ιουδαίους. Ότι εγκατέλειψε τον Ιησού στο Ανώτατο Συνέδριο του ιουδαϊσμού που ήθελε τον θάνατό του και «ένιψε τας χείρας του από το αίμα του δικαίου εκείνου ανθρώπου». Και ότι, τελικά, ύστερα από μια σφαγή Σαμαρειτών, ανακλήθηκε στη Ρώμη. Έπειτα, σύμφωνα με τον Ευσέβιο από την Καισαρεία, αυτοκτόνησε (ίσως στη Βιέν, όπου είχε εξοριστεί το 37μ.Χ.). Άλλες πληροφορίες λένε ότι έγινε χριστιανός και πέθανε το 64 μ.Χ., θύμα των διωγμών του Νέρωνα (οι κόπτες της Αιθιοπίας τον λατρεύουν σαν άγιο μάρτυρα και η σύζυγός του Πρόκλα είναι αγία των ορθοδόξων). Ξεκινώντας από αυτά τα δεδομένα, η Ανν Μπερνέ έγραψε ένα εξαίσιο συναρπαστικό ιστορικό μυθιστόρημα, πλούσιο σε δραματικά επεισόδια, γλαφυρό στην ανάλυση των προσώπων και ζυμωμένο με μια έξοχη γνώση του ρωμαϊκού και του χριστιανικού πλαισίου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]