Πρόλογος
Δεν υπάρχουν αστέρια στις πόλεις
Λέω να εξαϋλωθώ σε όνειρο
Κι αν η σκιά μου μιλούσε
Το άγριο μάτι
Φεύγεις ή φεύγουν;
Μην αναφερθώ σε νεκρούς
Ανάμεσα στο ποτέ και το πουθενά, αλλά μακριά από το τίποτα
Είσοδος
Το χάος μέσα μας
Είναι ωραία η σιωπή
'..'
Μέσα από την απόχρωση των ματιών σου
Ο κόσμος είναι ένα αρκετά μικρό μέρος
Κι αφού μπορούμε να γράφουμε ακόμα ποιήματα
Δε θα υπάρξει απώλεια
Μέρες βυθού
Συνειδητοποιήματα
Θάνατος μέσα στους θανάτους σημαίνει ζωή
Ταξίδι
Είναι ωραίο να μην έχεις
Στιγμή
Σύντομα όλα θα καίγονται και θα φωτίζουν τα μάτια σου
Ακούω
Πριν μας αλλάξουν
Η ελευθερία είναι έτοιμη και περιμένει
Η γύμνια δεν ερεθίζει πλέον
Αν τα 'βαζε η δύση με την αυγή
Προς κάθε είδους υπηρέτη
Γιατί ο έρωτάς μου, απεγνωσμένος
Γι' αυτούς που τολμούν να συνεχίζουν να πονούν
Τα χέρια μου να τρέμουν
Θα φορέσω λίγη ύβρη
Μπλα μπλα μπλα μπλι
Θέλω να γίνω ανατολή ηλίου
Έλλειψη
Αυτή η λάμπα θα 'πρεπε να φωτίζει λιγότερο
Κελάηδισμα η εξέγερση
Φάρσα
Απελπισία Αδιαφορία
Η στιγμή είναι ερωτική
Λάθος ουρανός
...
Στον ήλιο καιγόμαστε
Να μετεωρίζεσαι
Η σκόνη σκόνη δε γίνεται
Ψευδαίσθηση
Μετενσάρκωση
Κι είναι κάπως συναισθηματική η στιγμή
Μου αρκεί
Ναυαγοί είμαστε
Η μισή ανάσα μου, δική σου
21ος αιώνας
Αγκάθια που δε ματώνουν
Εν δυνάμει επικίνδυνος
Το να δρας είναι κάπως banal
Χωρίς τέλος
Στη θάλασσα θα βρεθούμε