Αυτό το βιβλίο αντανακλά το μακρόχρονο ενδιαφέρον μου για τις προτάσεις και τις συνέπειες των εναλλακτικών ερευνητικών μεθόδων στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Η συνέντευξη κατέχει μια εξέχουσα θέση ανάμεσα στις ερευνητικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στις κοινωνικές επιστήμες και στις επιστήμες της συμπεριφοράς. Σ` αυτό το βιβλίο εξετάζονται οι σύγχρονες απόψεις και πρακτικές της διαδικασίας της συνέντευξης και εξάγεται το συμπέρασμα ότι αντικατοπτρίζουν μια περιορισμένη αντίληψη της όλης διαδικασίας, μια και αυτή η οπτική επισκιάζει την ουσία της -ότι δηλαδή πρόκειται για μια συγκεκριμένη περίπτωση δυο ανθρώπων που μιλούν ο ένας στον άλλο- και υπονομεύει τη δυνατότητα και την ιδιαίτερη συμβολή της διαδικασίας της συνέντευξης στη θεωρητική κατανόηση της ανθρώπινης δραστηριότητας και εμπειρίας. (. . .) Η κεντρική πρόταση είναι ότι η συνέντευξη είναι μια μορφή συνομιλίας. Η συνέντευξη αποτελεί το σύνθετο προϊόν του τρόπου και του περιεχομένου της συνομιλίας μεταξύ ενός συνεντευκτή (. . .) και ενός ερωτώμενου (. . .).

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]