Με την υιοθέτηση της Ανοικτής Μεθόδου Συντονισμού στα πεδία της απασχόλησης, της κοινωνικής ενσωμάτωσης, των συντάξεων και της υγείας η Κοινωνική Ευρώπη γνώρισε μια νέα ώθηση. Η αποτελεσματικότητα των πολιτικών και η νομιμοποίηση των διαδικασιών έναντι των ευρωπαίων πολιτών είναι οι αρετές και τα δυνατά σημεία της νέας μεθόδου.
Η ευρύτερη δυνατή συμμετοχή των συνδικάτων, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΜΚΟ και γενικότερα της κοινωνίας των πολιτών, όχι μόνο στην υλοποίηση αλλά και τον σχεδιασμό των κοινωνικών πολιτικών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, αποτελεί τη βασική πρόταση του παρόντος κειμένου. Χωρίς αυτήν τη συμμετοχή ο στόχος της κοινωνικής Ευρώπης θα παραμείνει μια γραφειοκρατική διαδικασία, κλειστή και περιορισμένη στα γραφεία των εθνικών κυβερνήσεων, των γραφειοκρατών και των τεχνοκρατών των Βρυξελλών, που στην καλύτερη περίπτωση θα εκβάλλει σε μια μεταφορά καλών πρακτικών με αμφισβητούμενη νομιμοποίηση. Τα συμπεράσματα και οι υποθέσεις που αναπτύσσονται στη μελέτη επιβεβαιώνουν την αξία και αποδεικνύουν τη χρησιμότητα των συμμετοχικών μεθόδων στο χώρο της κοινωνικής πολιτικής.
Για τους προοδευτικούς ανθρώπους η συμμετοχή ως αξία και πράξη πρέπει να αποτελέσει αδιαπραγμάτευτο όρο, τόσο για την αναμόρφωση των εθνικών κοινωνικών πολιτικών όσο και για τη διαμόρφωση ενός νέου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου.