[...] Εργασία που κράτησε περισσότερο από δύο χρόνια, η έρευνα της Κασιμάτη για τον Σαββίδη, εκτός του ότι μας παρουσιάζει και μερικά από ατα θεωρούμενα χαμένα έργα του, με τα βιογραφικά στοιχεία, τις κάθε είδους πληροφορίες, τις περιγραφές έργων και στοιχείων που αναφέρονται σε μερικά από αυτά, έρχεται να καλύψει ένα κενό, όχι μόνο σχετικά με την καλλιτεχνική δημιουργία του Σαββίδη, αλλά γενικά για τον χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς της ελληνικής ζωγραφικής του τέλους του 19ου και των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα. Πρόκειται για εργασία με ουσιαστικές μεθοδικές αρχές, επιστημονικές βάσεις και επίπονη προσπάθεια, φανερή σε κάθε λεπτομέρεια αλλά και στο σύνολο. Εργασία, που πέρα από τη σχολαστική έρευνα για τη συγκέντρωση και κατάταξη του υλικού, διακρίνεται και για τον τρόπο που εκμεταλλεύεται τις πηγές, μουσειακές και αρχειακές, συνδυάζει τις ειδήσεις και καταλήγει σε συμπεράσματα. Με την εργασία της για τον Σαββίδη, η Μαριλένα Κασιμάτη μας προσφέρει μία ακόμη δυνατότητα να πλησιάσουμε καλύτερα, κοντά στον καλλιτέχνη, και προβλήματα που σχετίζονται με τις σπουδές και άλλων Ελλήνων καλλιτεχνών της λεγόμενης Σχολής του Μονάχου και ιδιαίτερα τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσαν στο συντηρητικό κλίμα της. Η εργασία είναι εξαιρετικά χρήσιμη για κάθε μελετητή της νεοελληνικής τέχνης και πολύτιμη για κάθε φιλότεχνο που ενδιαφέρεται, όχι μόνο για έναν από τους πιο σημαντικούς για τις αναζητήσεις του δημιουργούς, αλλά και γενικά για τη νεοελληνική τέχνη.
(Χρύσανθος Α. Χρήστου, Ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης, Ακαδημαϊκός)