ΣΥΛΛΕΚΤΕΣ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ
Υπάρχουν άνθρωποι που τη ζωή
επέλεξαν να ζήσουν ως συλλέκτες αισθημάτων.
Έχοντας συλλέξει από την παιδική τους
κιόλας ηλικία τα βασικότερα εξ αυτών, αναλίσκονται
στον εντοπισμό νέων πλούσιων πηγών τους.
Η εκάστοτε τότε εντοπισθείσα πηγή προκαλείται κατάλληλα
επιτυγχάνοντας ενίοτε την εκπομπή μιας ποικιλίας
τόσο σπάνιων όσο και ακραίων καμιά φορά αισθημάτων,
τα οποία προσεκτικά συλλέγοντας
φυλάσσουν ανάμεσα σε φύλλα μνήμης.
Αργότερα, φυλλομετρώντας τα με φιλαρέσκεια,
κλαίνε, γελάνε και βογκούν.
Αντίθετα, υπάρχουν άνθρωποι που τη ζωή
επέλεξαν να ζήσουν απουσία αισθημάτων.
Έχοντας αποκτήσει από νωρίς
την κλειστή δομή πυρήνα
προετοιμάζονται για ένα όχι και τόσο καλό
στην άκρη του δρόμου τέλος.
Ανοίγουν το σώμα σαν χαντάκι
κι ενώ διατρέχονται από χιλιάδες σαλιγκάρια
με τα μέλη τους αλέθουν αδιάφορα φύλα και χώμα.
Αργότερα, πεσμένοι, ποτίζουν με το σάλιο τους τη γη.
Με τις ενδιάμεσες των δύο παραπάνω περιπτώσεις
θα ασχοληθούμε σε επόμενο ποίημα.