Στην εποχή της απορύθμισης της σκέψης, της τέχνης και της κουλτούρας, για την κριτική φιλοσοφία και κοινωνιολογία, τα μόνα όπλα που απέμειναν είναι ο λόγος και η κριτική για να αποσαφηνιστούν οι συνθήκες που δημιούργησαν τη σύγχρονη δύστυχη συνείδηση. Έτσι, μέσω κριτικών παρεμβάσεων σε όλα τα επίπεδα, είναι δυνατή η συγκρότηση της σύγχρονης ολικής και ολιστικής μεθοδολογίας που έχει ανάγκη η σύγχρονη σκέψη. Ο κύριος στόχος, βέβαια πάντοτε, είναι η κριτική κατανόηση των κοινωνικών και ιδεολογικών αλλαγών των τελευταίων δεκαετιών, που οδήγησαν στη σημερινή κατάτμηση της κουλτούρας σε υποκουλτούρες και σε συμπεριφορές - πρακτικές ποικίλων τύπων και τρόπων, μόνο που όλα αυτά δεν διατηρούν πλέον καμία σχέση με την κουλτούρα της άλλης εποχής, όπως έλεγε ο Μαρκούζε. Το μοντέρνο πολιτισμικό πρόβλημα είναι οξύ, δύσκολο, εκτεταμένο, απόρροια της γενίκευσης των ανθρωπολογικών παραμορφώσεων που έχει δημιουργήσει η σύγχρονη αλλοτρίωση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]