Η εργασία του Μ. Γ. Παπάζογλου καλύπτει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία της Πολιτικής Επιστήμης για την πολιτική ηγεσία. Αναπτύσσει ένα θεωρητικό υπόβαθρο με διεθνείς αναφορές το οποίο δίνει έμφαση στην εξουσία, το πολιτικό πλαίσιο και τους υποστηρικτές. Εξετάζει τις λειτουργίες της ηγεσίας στο ελληνικό πολιτικό σύστημα από τις απαρχές της συγκρότησης του κράτους και διερευνά τις προκλήσεις και τα πεπραγμένα κομματικών και κυβερνητικών ηγεσιών έως σήμερα. Ο Παπάζογλου δεν αναζητά μονοσήμαντες απαντήσεις, αλλά ερμηνεύει τεκμηριωμένα τις επιτυχίες και αποτυχίες των ηγεσιών μέσα από ένα πλέγμα παραγόντων και συνθηκών. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στην ελληνική πολιτική κυριαρχεί το πρότυπο της `συναλλακτικής ηγεσίας της περιορισμένης μεταρρύθμισης και αποτελεσματικότητας`, και σε σπάνιες περιπτώσεις προκύπτουν εκδοχές της μεταμορφωτικής ηγεσίας. Επιπρόσθετα, αναπτύσσει ένα σύνολο καινοτόμων προτάσεων για την ανακαίνιση του πολιτικού συστήματος, και ταυτόχρονα, προδιαγράφει τις προτεραιότητες της βιώσιμης διακυβέρνησης. Η μεγάλη πρόκληση από τη σκοπιά της ηγεσίας στην σύγχρονη Ελλάδα είναι η βαθύτερη κατανόηση του πολιτικού πλαισίου, η ικανότητα στρατηγικής διεύθυνσης των κομματικών και κυβερνητικών λειτουργιών, η στάθμιση της ριζοσπαστικής τάσης και η αμοιβαιότητα στη σχέση ηγεσίας-υποστηρικτών μέσω της κατανομής ρόλων και ευθυνών και στις δύο πλευρές. Ο Μάνος Γ. Παπάζογλου είναι Λέκτορας Πολιτικών Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
