Η υποτιθέμενη ήττα των αντισυστημικών δυνάμεων το 1989 ήταν στην πραγματικότητα μια μεγάλη απελευθέρωση. Έβγαλε από τη μέση την φιλελευθερο-σοσιαλιστική δικαίωση της καπιταλιστικής κοσμοοικονομίας και σήμανε την κατάρρευση της κυρίαρχης φιλελεύθερης ιδεολογίας. Ωστόσο η νέα εποχή την οποία διανύουμε είναι επικίνδυνη. Ταξιδεύουμε σε αχαρτογράφητες θάλασσες. Ξέρουμε περισσότερα για τα χθεσινά λάθη παρά για τους αυριανούς κινδύνους. Θα χρειαστούμε τεράστια συλλογική προσπάθεια για ν` αναπτύξουμε μια διαυγή στρατηγική του μετασχηματισμού. Στο μεταξύ η αποσύνθεση του συστήματός μας συνεχίζεται με γοργούς ρυθμούς, και οι υπέρμαχοι της ιεραρχίας και των προνομίων εργάζονται ακατάπαυστα για να βρουν τις δικές τους λύσεις και εκβάσεις που θ` αλλάζουν τα πάντα έτσι ώστε να μην αλλάξει τίποτε.
Σύγκρουση πολιτισμών; Ποιοι είμαστε εμείς, λοιπόν; Ποιοι είναι οι άλλοι; Εξαρτάται από το πώς αποτιμούμε τα τεκταινόμενα εντός του ιστορικού μας συστήματος. Εδώ και καιρό υποστηρίζω πως το ιστορικό μας σύστημα, δηλαδή η καπιταλιστική κοσμοοικονομία, βρίσκεται σε δομική κρίση. Έχω πει πως βρισκόμαστε εν μέσω μίας χαοτικής περιόδου, έχουμε μπροστά μας μια διακλάδωση του συστήματος, και πως στα ερχόμενα πενήντα χρόνια το σημερινό μας σύστημα θα έχει πάψει να υπάρχει και θα αντικατασταθεί από κάποιο άλλο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]