Οι βομβιστικές επιθέσεις της 7ης Ιουλίου του 2005 στο Λονδίνο, αναβίωσαν τις πυρετώδεις συζητήσεις που έγιναν μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001. Ποια ήταν η σχέση τους με την εξωτερική και πολεμική πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ; Ήταν συμπτώματα μιας «πολιτικής σύγκρουσης» μεταξύ βαθιά εμπεδωμένων «αξιών» ή σημάδια μιας κοινωνικής κρίσης που βρίσκεται στη ρίζα της εξελισσόμενης σύγκρουσης; Πώς πρέπει να αναλύσουμε τη σημερινή εμφάνιση των φανατικών μορφών ισλαμικού φονταμενταλισμού; Ο τίτλος του βιβλίου αναφέρεται στη διάσημη θέση για «Σύγκρουση των Πολιτισμών». Ο Ασκάρ αναπτύσσει την αντι-θέση, ότι οι συγκρούσεις των οποίων είμαστε μάρτυρες δεν αντιπαραθέτουν πολιτισμούς, αλλά τις σκοτεινές πλευρές τους. Κάθε πολιτισμός παράγει μια συγκεκριμένη μορφή βαρβαρότητας που τείνει να γίνει καταλυτική σε περιόδους κρίσης. Έτσι, η διακυβέρνηση Μπους δεν αντιπροσωπεύει τις αξίες του «Δυτικού πολιτισμού» ούτε κι ο ισλαμικός φανατισμός του είδους αλ-Κάιντα εκπροσωπεί τον «ισλαμικό πολιτισμό». (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]