Η Συγκριτική Φιλολογία, κλάδος έτσι κι αλλιώς γόνιμος για την προσέγγιση και ερμηνεία συνολικά του λογοτεχνικού φαινομένου, προσφέρεται ιδιαίτερα για τη μελέτη της νεοελληνικής λογοτεχνίας, καθώς στην ταυτότητα της λογοτεχνία μας εμπεριέχονται και διασταυρώνονται - για λόγους γεωγραφικούς και ιστορικούς - ποικίλες ετερότητες. Τα κείμενα που περιλαμβάνονται σ’ αυτό το βιβλίο Συγκριτικής Φιλολογίας κατ’ αρχάς οριοθετούν το πεδίο έρευνας του κλάδου αυτού και διευκρινίζουν τους σκοπούς και τις επιστημολογικές και μεθοδολογικές προϋποθέσεις του, εξετάζουν στη συνέχεια τη νεοελληνική λογοτεχνία, γενικά, από την οπτική γωνία της Συγκριτικής Φιλολογίας, παρέχουν δείγματα της μεθόδου σύμφωνα με την οποία είναι σκόπιμο να γίνονται οι συγκρίσεις ανάμεσα σε νεοέλληνες λογοτέχνες και ξένους ομοτέχνους τους, συζητούν τις σχέσεις ανάμεσα στη Συγκριτική Φιλολογία και τη Θεωρία της Λογοτεχνίας, ενώ, στο τέλος, δείχνουν τις δυνατότητες αλλά και τα όρια σύγκρισης της ποίησης με τη μουσική ή της αφηγηματικής μυθοπλασίας, και ειδικά της νατουραλιστικής, με τη ζωγραφική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]