"Μέρες τώρα τον είχε κυκλώσει η παγωνιά. Τα κόκκαλά του πονούσαν σε κάθε του κίνηση και ο πυρετός δεν έλεγε να πέσει. Βρισκόταν μόνος στο άδειο μικρό δωμάτιο, που οι τοίχοι του ήταν πρασινισμένοι από την υγρασία. Η μικρή σόμπα έκανε φιλότιμες προσπάθειες να ζεστάνει το χώρο.
Δεν είχε τίποτε να φάει, αλλά και να είχε, τι θα μπορούσε να φάει; Μια σούπα ζητούσε, ζεστή, με μπόλικο λεμόνι!" [...]
(απόσπασμα από το βιβλίο)