`Ο μίτος της ποίησης`:
Στο μελάνι ξεκλειδώνω τη σιωπή
μεταφράζω τη φλυαρία της θάλασσας
τα μουσικά πατήματα της βροχής ιχνογραφώ
Στην πένα φτερό νυχτερίδας
Σε ραγίσματα μοναξιάς
ανθίζουν οι αναιμικοί μου στίχοι
τσακισμένες λέξεις στα τραύματα του έρωτα
Με άπειρα πειράματα οι συνθέσεις μου
στον ίσκιο της φωτιάς
στοιχειώνουν τα δαιδαλώδη όνειρα
Η μούσα περιφρονεί το δικό μου λαβύρινθο
