Κάτω από την ποικιλία και τις χρονικές αποστάσεις της Εκλογής αυτής, διαφαίνονται τα μόνιμα θέματα της αληθινής ποίησης στο νεότερο κόσμο, όπου κάθε άλλη παραμυθία είναι μοιραίο να οδηγεί σε πληθωριστικές ελπίδες ή στη φονική λήθη. Η ποιητική συλλογή Στο σκοτάδι μετέωρος του Γιώργου Λίλλη αποτελείται από τέσσερις αυτόνομες ενότητες: η φωτιά, οι στάχτες, η μνήμη, κατακερματισμένη απολογία μες στο σκοτάδι. Πρόκειται για τα δομικά στοιχεία ενός ενιαίου οικοδομήματος που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας φιλόδοξης ποιητικής σύνθεσης. Τ α θέματα του έργου είναι: η ομορφιά και η ασχήμια, η ηδονή και η γαλήνη, το μεγαλείο της φύσης και η καταστροφή της, η μνήμη εικόνων του παρελθόντος και η φθορά τους μέσα στο χρόνο καθώς και η οργή του ποιητή για τη ματαιότητα του κόσμου. Πρωτότυπη σύλληψη, λόγος πυκνός και καίριος, με λυρικούς και δραματικούς τόνους, από έναν νέο ποιητή που έχει κάτι ουσιώδες να καταθέσει.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]