Η... αποψινή βραδιά είναι μαγευτική, όπως όλες οι βραδιές στις νότιες χώρες. Ήμουν με τη βάρκα μου στο λιμάνι. Η μπάντα παίζει στην προκυμαία· τα νερά του λιμανιού είναι σαν καθρέφτης, που μέσα τους καθρεφτίζονται οι βράχοι και τα βουνά. Ο ήλιος προ ολίγου έδυσε πίσω από τα χαμηλά βουνά του Ληξουρίου και για μια στιγμή έριξε την ανταύγειά του με μια κόκκινη λάμψη πάνω στην πλατιά έκταση του νερού - μια εικόνα χρωματισμένη τόσο απαλά και συγχρόνως τόσο λαμπρή και θερμή. Η βουή της πολιτείας δίνει ζωντάνια στο σιωπηλό τοπίο που σε περιβάλλει χωρίς όμως να φέρνη πολύ κοντά την ανθρώπινη φύση. [...]
