Αναμφίβολα ο τόπος, ο κάθε τόπος, έχει πάντα τη δικιά του εντελώς ξεχωριστή ζωή, μια ζωή που τη συνθέτουν όχι μόνον οι ζωές των ανθρώπων του και όσων ξέμειναν σ` αυτόν -ως ναυαγοί της ανάγκης είτε της καρδιάς- αλλά, κυρίως, το παρελθόν του. Το παρελθόν που είτε πλέκεται όπως η σαλαμάστρα σ` έναν αγκυρωμένο πόνο είτε στη θησαυρισμένη του χαρά και δημιουργία, ακόμα και σε `κείνη που δεν μορφοποιήθηκε σε κάποιο έργο, που δεν αντίκρισε ποτέ του τη δημοσιότητα αλλά που παρέμεινε ως απωθημένη σκέψη ή ως βουβή επιθυμία. Κι αφού γι` αυτούς τους τόπους κανένα ταξιδιωτικό πρακτορείο δεν διαθέτει πληροφορίες ούτε αναλαμβάνει εκδρομές, έφυγα μόνος προς μιαν απροσδιόριστη κατεύθυνση από αυτές που υπάρχουν χαραγμένες μόνον στη γεωγραφία της Ψυχής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]