Η "βακχική" ποίηση του Ουίτμαν, χειμαρρώδης, επική, ρωμαλέα ρητορική, απόλυτα προσηλωμένη στη γήινη ρίζα και στους καρπούς της, εξυμνεί το ένστικτο και τον περιφρονημένο φορέα του, το σώμα, τη ζωική ορμή και τη φύση στη θεία απλότητά της. Η φιλία, η ισότητα και η δημοκρατία διατρέχουν τους γεμάτους πληθωρική, σχεδόν διονυσιακή λυρική κατάφαση στίχους του ποιητή, για τον οποίο, αν κανείς αναζητούσε νεοελληνικό ανάλογο, θα όφειλε να "εκβιάσει" μια αινιγματική σύγκλιση μεταξύ Κάλβου, Παλαμά και Σικελιανού.
Μέρος τον "Φύλλων χλόης" του Ουίτμαν έχει μεταφερθεί στα ελληνικά από τον λησμονημένο σήμερα Νίκο Προεστόπουλο. Το αμετάφραστο από τον Προεστόπουλο συνθετικό ποίημα "By blue Ontario` s shore" - "Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο" (η μετάφραση από το: Walt Whitman, "The complete poems", Penguin 1977), πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Πλανόδιον", τεύχος 9, Μάρτιος 1989.