Η αρχαία Ελλάδα υπήρξε θεραπαινίδα του λόγου και του διαλόγου, ενδιαίτημα της σοφίας. Τα διανοήματά της θραύσματα από την ανατίναξη της σκέψης που αναζήτησε την απαρχή του κόσμου, την αιτία των όντων, την ερμηνεία των φαινομένων. Το παρόν πόνημα περιέχει ό,τι ακριβώς υποδηλώνει ο τίτλος του· μόνο σταλαγμούς από το ποτάμι της αρχαίας σοφίας. Το βιβλίο αποτελείται από θεματικές ενότητες, σε καθεμιά από τις οποίες περιλαμβάνονται γνώμες, αστεία, παροιμίες, μύθοι και παραδόσεις που την αφορούν. Έτσι η αγάπη, ο έρωτας, η αλήθεια, ο χρόνος, η νιότη, τα γηρατειά και τόσα άλλα θέματα ιδωμένα ταυτόχρονα με τρόπο φιλοσοφικό, ποιητικό, κωμικό και θυμοσοφικό προσεγγίζονται σφαιρικά και πολύπλευρα καταδεικνύοντας την ευρύτητα και τη διαχρονικότητα της αρχαιοελληνικής σκέψης. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
