Ένα παιδί, σχολιαρόπαιδο του Δημοτικού, μεγαλώνει σε μια φτωχική, παράμερη γειτονιά της Θεσσαλονίκης, στα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής και του Εμφυλίου, του αδελφοσκοτωμού. Είναι τα χρόνια που ο κόσμος ανοίγεται μπροστά του και παρουσιάζεται με το πιο σκληρό του πρόσωπο. Βομβαρδισμοί, μάχες και ξεσηκωμοί, σκοτωμοί και θάνατοι από την πείνα και την παγωνιά. Μικρή ανασαμιά το σχολείο. Η αναζήτηση της παρηγοριάς στην εκκλησία και το κατηχητικό, οδηγούν στην πρώτη επαφή με το τρομερό βιβλίο, την Αποκάλυψη του Ιωάννη. Και ο μικρός μαθητής μέσα στο άγουρο, παιδικό του μυαλό αναλογίζεται όσα ο κόσμος του «αποκαλύπτει» και πόσα από αυτά μοιάζουν με κείνα που ο Αγιορείτης σοφός καλογερόπαπας, ανασέρνει και ζωντανεύει, από το φοβερό όραμα της Αποκάλυψης, στο κήρυγμά του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]