Σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό όλα κινούνται. Οι επιβάτες, οι εργαζόμενοι, τα εμπορεύματα, το ίδιο το τρένο... Η ταχύτητα κίνησής τους είναι σημάδι των καιρών. Σήμερα το ξέρουμε καλά, όλα κινούνται πιο γρήγορα. Μοναδική σταθερά, σημείο αναφοράς, ο ίδιος ο σταθμός με τις εγκαταστάσεις του. Οι αιώνες περνούν 19ος-20ος-21ος, αλλά οι σταθμοί παραμένουν στη θέση τους και οι περισσότεροι αποτελούν κομμάτια της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Μην παραξενεύεστε καθόλου. Ο σταθμός της Ολυμπίας είναι αρχαιοπρεπής, της Πελοποννήσου εκλεκτικιστικός, του Βόλου μας φέρνει πιο κοντά στην Κεντρική Ευρώπη... Ο καθένας είναι τόσο ξεχωριστός και όλοι μαζί παρουσιάζουν μοναδικό τρόπο τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Είτε ερειπωμένοι είτε καλά συντηρημένοι, τα σημεία αναφοράς και στάσης δίπλα στις σιδερένιες ράγες είναι ένας ανεκτίμητος και καλά κρυμμένος θησαυρός που οφείλουμε να ανακαλύψουμε.
Φτάνοντας στην τελευταία σελίδα του φωτογραφικού λευκώματος που κρατάτε στα χέρια σας είναι σίγουρο ότι θα θελήσετε για ακόμη μια φορά να ταξιδέψετε με τρένο. Κι όταν με το καλό το πραγματοποιήσετε, να θυμάστε ότι κάθε στάση, κάθε πέρασμα από φυλάκιο ή ξεχασμένο σταθμό θα έχει μεγαλύτερη αξία. Και ξαφνικά θα ανακαλύψετε πως είστε εσείς που δίνετε αξία στον θησαυρό αυτό, μαζί με τους σιδηροδρομικούς, τους εργάτες, τους μηχανοδηγούς, τους σταθμάρχες και κάθε ταξιδιάρικη ψυχή που πέρασε ή στάθηκε εδώ. Στην Ελλάδα.
Γιάννης Ντρενογιάννης, Αύγουστος 2007
