Οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα εμφανίζονται στην Ελλάδα ως ένας νέος τρόπος κάλυψης των δημοσίων απαιτήσεων για δημόσια έργα και για παροχή δημοσίων υπηρεσιών. Πλέον οι δημόσιες αυτές απαιτήσεις μπορούν να καλυφθούν πιο αποτελεσματικά ή εξίσου αποτελεσματικά μέσω της συνεργασίας δημοσίων και ιδιωτικών φορέων.
Η θεσμοθετημένη εισαγωγή αυτού του τρόπου ικανοποίησης των δημοσίων αναγκών και του δημοσίου συμφέροντος έγινε μέσω του Ν. 3389/2005. Με το νόμο αυτόν εισήχθηκαν ρυθμίσεις που αποκλίνουν από τις γενικές διατάξεις του διοικητικού, δημοσίου, αστικού και εμπορικού δικαίου, κατά τρόπο που να ευνοούν την επιλογή των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα από το δημόσιο αλλά και να παρακινούν τους ιδιώτες ως προς την συμμετοχή σε τέτοιες συνεργασίες και δραστηριότητες.
Στην πράξη οι ΣΔΙΤ αποτελούν μέσο παραχώρησης στους ιδιώτες δραστηριοτήτων που ανήκουν κατά τεκμήριο στον δημόσιο τομέα. Οι δραστηριότητες αυτές παραχωρούνται στους ιδιώτες καθολικά ως προς το αντικείμενο που αφορούν. Έτσι οι ιδιώτες μέσω των ΣΔΙΤ αναλαμβάνουν όχι μόνο την μελέτη και κατασκευή των εγκαταστάσεων που αφορούν στα δημόσια έργα ή στην παροχή δημοσίων υπηρεσιών. Αναλαμβάνουν επιπλέον και την χρηματοδότηση, την λειτουργία, την συντήρηση αλλά και την εκμετάλλευση των εγκαταστάσεων αυτών. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]