Η μικρή ανθολογία `Σα μουσική, την νύχτα...` - Γαλλικά ποιήματα αποχαιρετισμού φέρει για ευνόητους... εμπορικούς λόγους όσο μπορεί καθησυχαστικότερο τίτλο υπεκφυγής αντί για εκείνον που φορούσε όταν σταδιακά δημοσιευόταν από το 1993 έως το 2003: τότε ονομαζόταν `Μικρή γαλλική ανθολογία θανάτου`. Ο τίτλος της ανθολογίας δανείζεται το πρώτο ημιστίχιο από τον τελευταίο στίχο του καβαφικού ποιήματος `Φωνές`.
Η επιλογή των ποιημάτων είχε ως μόνο κριτήριο την υποκειμενική αποτύπωση ενός συγκεκριμένου κλίματος, γι` αυτό άλλωστε και η παρούσα συγκέντρωση τους μόνον αύτη τη φιλοδοξία διατηρεί - και καμιά άλλη, ιδίως φιλολογικής ή ιστορικής τάξεως.
Οι ποιητές που παρελαύνουν, πλην ενός, έχουν ζήσει από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα. Στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου ο αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει σύντομα βιογραφικά τους. Στο `Παράρτημα` γλίστρησαν μόλις τέσσερα ποιήματα-τραγούδια του θρυλικού chansonnier Georges Brassens (1921-1981), με τον όποιο έχω ασχοληθεί άλλοτε συστηματικά.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
