(...) «Ενδεικτική των αντιφάσεων και των παρεξηγήσεων που δημιουργήθηκαν γύρω από το όνομα του ποιητή θα ήταν η αμηχανία και η έκπληξη που θα δοκίμασε ο αναγνώστης της εφημερίδας `Ελεύθερος Λόγος`, όταν, στις 14 και 15 Δεκεμβρίου 1924, διάβαζε μέσα από τις στήλες της τα άρθρα του Γρηγορίου Ξενόπουλου και του Κωστή Παλαμά σχετικά με τη λογοτεχνική αξία του Βασιλειάδη. Ο πρώτος έγραφε: `Ο άνθρωπος που μπόρεσε να γράψη μια Γαλάτεια, στάθηκε ο πιο καλά προικισμένος απ` όλους τους σύγχρονους. Κρίμα που πέθανε τόσο νέος ή καλύτερα που γεννήθηκε σε μια τόσο άσχημη για την Αθήνα εποχή», και ο δεύτερος απαντούσε την επόμενη: « Η ιστορία θα τον αναφέρει για την ιστορία. Τίποτε περισσότερο» (...)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
