Γοητευμένος από αυτό το παράξενο και ωραίο όνομα, που άλλοτε περιλάμβανε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, ο Πάτρικ Λη Φέρμορ το χρησιμοποιεί ως τίτλο στις περιπλανήσεις του μέσα στην εξωτική για κείνον περιοχή. Θυμάται τους ανθρώπους που γνώρισε, τον σαρακατσάνικο γάμο όπου παρευρέθηκε, τη Μονή Βαρλαάμ, ψηλά στο βράχο των Μετεώρων, όπου πέρασε τη νύχτα, το γευστικό κατσίκι που απόλαυσε, μαζί με ούζο Τιρνάβου και μήλα ποτισμένα στο κρασί - και ανασκαλεύοντας την Ιστορία δίνει ένα συναρπαστικό κράμα από παρελθόν και μέλλον. Για τον Έλληνα αναγνώστη έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η άποψη ενός ξένου που έγινε δικός μας χωρίς να χάσει το καθαρό βλέμμα, την ορθή κρίση και το χιούμορ του, ενός ξένου «που ζει στην Ελλάδα, μιλάει ελληνικά, γνωρίζει τους ίδιους του Έλληνες όσο κανένας, και αγαπάει αυτό που γνωρίζει», κι έτσι μπόρεσε να μας δώσει ένα «αριστοτέχνημα διανοητικότητας που απαλύνεται από ζεστή ανθρώπινη κατανόηση».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]