Γιατί ορισμένα τμήματα της εργατικής τάξης υιοθετούν ριζοσπαστικές μορφές σκέψης και πάλης, ενώ άλλα όχι; Πώς διαμορφώνεται η ταξική συνείδηση; Τι μεθόδους ενσωμάτωσης επιστρατεύουν αστικό κράτος και εργοδότες προκειμένου να ευνουχίσουν ιδεολογικά και πολιτικά το κίνημα των εργατών; Τι άμυνες αναπτύσσει και αντιπαρατάσσει το Κόμμα της εργατικής τάξης-το Κομμουνιστικό Κόμμα-και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα; Πώς περνούν στην αντεπίθεση, στην πάλη τους για χειραφέτηση της εργατικής τάξης και επαναστατική ρήξη με το υπάρχον εκμεταλλευτικό καθεστώς; Πρόκειται μόνο για ορισμένα από τα ερωτήματα που θέτει το παρόν βιβλίο, ανατρέχοντας σε μια σχετικά ανεξερεύνητη ιστοριογραφικά περίοδο, όπως αυτή της Ελλάδας του Μεσοπολέμου (1981-1936). Θεμελιωμένο σε έναν πραγματικό πλούτο πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, εμβαθύνει στην πορεία διαμόρφωσης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας κατά τα πρώτα του βήματα. Οι αναλογίες και τα συμπεράσματα για το σήμερα κάνουν τη μελέτη της περιόδου επίκαιρη όσο ποτέ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]