Νύχτα στο νεκροταφείο. Ο Πάρης, σκυφτός κι αμίλητος, αλλάζει το καντήλι της αγαπημένης του. Εκείνη κείται φαινομενικά νεκρή, λίγο πιο πέρα. Πλησιάζει ο Ρωμαίος· το γράμμα δεν έφτασε ποτέ. Μια σπίθα ζήλιας, η παλιά βεντέτα των οικογενειών, ένα χέρι που πάει μισή στιγμή πιο γρήγορα στο ξίφος. Κι έπειτα σιωπή: ο Πάρης σωριάζεται κι ο Ρωμαίος -βαριά λαβωμένος- γλιστρά πάνω στο κρύο μάρμαρο. Εκεί, σε μια ανάσα διαφορά, αλλάζει η ιστορία. >>>