Ποια συμπεράσματα για τη φιλοσοφία της επιστήμης προκύπτουν, αν δεχθούμε ότι οι σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες, όπως η φυσική των στοιχειωδών σωματιδίων, δεν είναι παγιωμένα, κλειστά εννοιολογικά συστήματα, αλλά δυναμικά πεδία επιστημονικής έρευνας που στοχεύουν σε νέες ανακαλύψεις; Ποια η σχέση παρατήρησης και θεωρίας; Εξαρτώνται τα γεγονότα από τα γλωσσικά ιδιώματα και τους φορμαλισμούς που τα εκφράζουν; Ποιος είναι ο ρόλος της αιτιότητας στην επιστημονική πρακτική; Ποια είναι η φύση των επιστημονικών θεωριών και νόμων; Η φιλοσοφική έρευνα που επιχειρεί εδώ ο Hanson, εμπνεόμενος από το έργο του ύστερου Βιτγκενστάιν, έχει ως αφετηρία της αυτά τα ερωτήματα. Ένα βιβλίο που, καταστρατηγώντας τη διάκριση μεταξύ πλαισίου ανακάλυψης και πλαισίου θεμελίωσης υπέρ του πρώτου σκέλους, ασκεί οξύτατη κριτική στις κυρίαρχες μέχρι τη δεκαετία του 1950 θέσεις του λογικού θετικισμού και εμπειρισμού. Η καθαρότητα με την οποία τίθενται τα ερωτήματα, η σαφήνεια της προσέγγισής τους, καθώς και η διαύγεια με την οποία επιχειρούνται οι απαντήσεις, καθιστούν τα «Πρότυπα Ανακάλυψης» ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]