Τα μεγάλα ιστορικά επιτεύγματα, το πνεύμα αυτοθυσίας και η αέναη ελπίδα υπήρξαν τα βασικά όπλα του ανθρώπου όχι απλώς για την εξασφάλιση της επιβίωσης αλλά κυρίως για την απελευθέρωσή του από τα δεσμά του πεπερασμένου, την εξύψωση πάνω από την σφαίρα του ανήλιου υλικού κόσμου και την επιστροφή του στην Πηγή της Ζωής. (. . .) Η, κατά μίμηση του αιωνίου Προτύπου, ηθική αξιολόγηση των κάθε λογής αντιξοοτήτων και ματαιώσεων διαλύει τις ερινύες και του χαρίζει την πρόγευση των δώρων της Ιθάκης.
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
