Δίεγμα γραφής
Έχω τους φόβους μου σε μια βαλίτσα. Εκεί κρύβω τις
πόρτες και κάποιες παιδικές αλλαξιές που μάταια αγω-
νίζομαι να πετάξω. Η υπόσχεση στη μητέρα να ονειρεύ-
ομαι, γεμίζει το άδειο σπίτι με φωνές μακρινές του-
φεκιές από ένα καλοκαίρι που κυνηγούσαν με τα ορτύ-
κια και τους τελευταίους αντάρτες. Τώρα οι φόβοι μου
είναι τα κύματα που χτυπούν στις εγκοπές της περί-
σκεψης και το καινούργιο τέλος στο ποίημα με αμελητέα
διόρθωση: ορτύκια ποτέ δεν υπήρξαν
