Από τον Όμηρο μέχρι την Υπατία, την τελευταία πλατωνική φιλόσοφο του αρχαίου ελληνικού κόσμου, ο πολιτισμός και η εκπαίδευση αποτελούσαν τα ουσιαστικά κριτήρια της ελληνικής ταυτότητας. Ο συγγραφέας, καλύπτοντας την περίοδο από τους αρχαίους μέχρι και τους ρωμαϊκούς χρόνους, εξετάζει την εκπαίδευση σε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο - που οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου επέκτειναν ακόμη περισσότερο τα όριά του. Ο αναγνώστης θα ανακαλύψει εκπαιδευτικά συστήματα πέρα από τα -κλασικά πλέον, αν και διαρκώς επανερμηνευόμενα - πρότυπα των Αθηνών και της Σπάρτης. Η μελέτη στρέφεται προς την ελληνική και εξελληνισμένη Ανατολή - όπου ελληνισμός σήμαινε, κατά κύριο λόγο, ελληνική γλώσσα. Το βιβλίο απαντά στα ερωτήματά μας σχετικά με το ρόλο που διαδραμάτισαν οι πόλεις-κράτη, επηρεάζοντας τις σχολικές δομές και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης· αλλά και με διαδικασίες περισσότερο πολύπλοκες, όπως ο αλφαβητισμός και οι σχέσεις του ελληνικού με τους υπόλοιπους αρχαίους πολιτισμούς.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]