«Το βιβλίο αυτό δεν είναι πολιτικό δοκίμιο, αλλά φιλοσοφικό. Φθάνει έως εκεί όπου στη σφαίρα της κοινωνικής πράξης μπορεί να φθάσει κανείς με τη θεωρία και τελειώνει εκεί όπου η πραγματική πολιτική αρχίζει. Δεν διδάσκει ποια είναι η πολιτική πράξη, αλλά ποια πρέπει να είναι. Δεν αποτελεί μια οντολογική αλλά μια δεοντολογική έρευνα. Αλλά και πάλι, δεν διδάσκει ποια πρέπει να είναι η συγκεκριμένη πολιτική πράξη σε ορισμένο χώρο και χρόνο, αλλά μόνο τους γενικούς και αντικειμενικού κύρους όρους υπό τους οποίους κάθε πολιτική πράξη, σε κάθε χρόνο και χώρο, μπορεί να χαρακτηριστεί ως η δέουσα ή η ορθή. Τους γενικούς αυτούς όρους τούς προσδιορίζει η θεωρία του πρακτικού λόγου. Η πολιτική δεοντολογία δεν είναι παρά μέρος τη θεωρίας αυτής».
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
