(. . .) Η παρούσα μελέτη δεν φιλοδοξεί να ερευνήσει και να απαριθμήσει τις πολλές και ποικίλες προσωποποιίες της πόλεως ή τις συναφείς «σωματικές» μεταφορές που μπορεί κάποιος να συναντήσει στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Άλλωστε από ένα σημείο και πέρα η απαρίθμηση ομοειδών παραδειγμάτων δεν θα είχε νόημα. Εκείνο το οποίο πρωτίστως μας ενδιαφέρει είναι να διερευνήσουμε τις απαρχές της «σωματικής» μεταφοράς της πόλεως (και των συναφών εννοιών), να συλλέξουμε και να ερμηνεύσουμε κατά κύριο λόγο τις αρχικές περιπτώσεις των σχετικών μεταφορών και προσωποποιήσεων. Κατά συνέπεια η έρευνα θα περιορισθεί στον Όμηρο, στον Ησίοδο και στον Σόλωνα επειδή εδώ στις αρχές της ελληνικής και ευρωπαϊκής λογοτεχνίας εμφανίζεται για πρώτη φορά η ιδέα της ζωντανής πόλεως (ή πολιτείας) και εδώ, αφού η μεταφορά αυτή περάσει διάφορους αναβαθμούς, θα ολοκληρωθεί και θα παγιωθεί σε ένα πλήρες ποιητικό και ρητορικό σχήμα. Φυσικά, όπως εύκολα μπορεί ο αναγνώστης να διαπιστώσει, υπάρχουν πλήθος αναφορών σε μεταγενέστερους συγγραφείς προκειμένου να τεκμηριωθούν οι θέσεις μας. Όμως εκεί όπου η εργασία προσπαθεί να εξαντλήσει το αντικείμενό της είναι οι τρεις παραπάνω ποιητές. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]