- Συμφωνείτε να με βοηθήσετε, λοιπόν;
- Και βέβαια συμφωνούμε. Μαζί σου νιώθουμε ότι δεν κινδυνεύουμε. Ό,τι μας πεις, θα το κάνουμε.
Αφού συμφώνησαν, λοιπόν, στη συνέχεια ο γέρο-Μάνθος εξήγησε στα παιδιά το σχέδιό του. Σε όλα έμειναν σύμφωνοι. Υπήρχαν ακόμη ελπίδες. Μεθαύριο το βράδυ. Έτσι είχαν συμφωνήσει. Ό,τι ήταν να γίνει, θα γινόταν στην ώρα του.
Τα παιδιά πήραν τώρα το δρόμο της επιστροφής, γεμάτα σκέψεις και χίλιες δυο απορίες. Μα μέσα, βαθιά στην καρδούλα τους, είχε φωλιάσει για καλά πλέον κάτι.
Κάτι που δεν πρέπει να λείπει από κανέναν μας, ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές μας: Η ΕΛΠΙΔΑ
