Καρυωτάκης, Κώστας (1896-1928). Ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Τρίπολη, αλλά λόγω της εργασίας του πατέρα του (νομομηχανικός), η οικογένειά του άλλαζε συχνά τόπο διαμονής (Λευκάδα, Πάτρα, Λάρισα, Καλαμάτα, Αργοστόλι, Αθήνα, Χανιά). Έφηβος ακόμη δημοσιεύει ποιήματα σε παιδικά περιοδικά. Το 1917 αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά η έλλειψη πελατείας τον ώθησε στην αναζήτηση μίας θέσης στο δημόσιο. Διορίστηκε στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης και στις νομαρχίες Σύρου, Άρτας και Αθήνας. Απεχθανόταν την κρατική γραφειοκρατία, εξού και οι πολλές μεταθέσεις του.
Η πρώτη του ποιητική συλλογή `Ο Πόνος των Ανθρώπων και των Πραγμάτων`, δεν έλαβε ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Η δεύτερη συλλογή του, `Νηπενθή`, εκδόθηκε το 1921. Το Δεκέμβριο του 1927, εκδόθηκε η τελευταία ποιητική του συλλογή, με τίτλο `Ελεγεία και Σάτιρες`.
Το Φεβρουάριο του 1928, αποσπάστηκε στην Πάτρα και λίγο αργότερα στην Πρέβεζα. Τον ίδιο χρόνο θέτει τέλος στη ζωή του.
Εκτός από το ποιητικό του έργο, ο Καρυωτάκης έγραψε επίσης πεζά και μετέφρασε ξένους λογοτέχνες.
Η ποίηση του Καρυωτάκη είναι αντιηρωική και αντιδανική. Γράφει για το ασήμαντο, ακόμη και για το γελοίο, ως διαμαρτυρία που φθάνει στο σαρκασμό.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]