Ο Φερνάντο Πεσσόα, αυτή η μοναδική περίπτωση στο χώρο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, με μια ιδιοφυή επινόηση ενσάρκωσε και έδωσε φωνή στο πολύμορφο της ανθρώπινης ψυχής: δημιούργησε τους `ετερώνυμους`, μια ομάδα επινοημένων χαρακτήρων με τα (φανταστικά) ονόματα των οποίων (Alexander Search, Alberto Caeiro, Ricardo Reis, Alvaro de Campos κ.ά.) υπέγραφε τα περισσότερα από τα έργα του.
Έτσι, παραλλάζοντας κάθε φορά τόνους, αποχρώσεις, εντάσεις, ύφος και λεξιλόγιο, κατόρθωσε να εκφραστεί όσο πιο ολοκληρωμένα γίνεται, σε οικουμενική κλίμακα. Γράφει άλλοτε ως σοφός λάτρης της φύσης, άλλοτε ως φιλόλογος, θαυμαστής της αρχαίας γραμματείας, άλλοτε ως παγανιστής, μηδενιστής, επικούρειος ή στωικός, εξπρεσιονιστής, αισθησιακός ή ρομαντικός νοσταλγός του παρελθόντος ή υμνητής της τεχνολογίας και των νέων καιρών -όλα χαρακτηριστικά και θέσεις των ετερωνύμων-, παραμένοντας ωστόσο ένας ποιητής που αρνείται και ταυτόχρονα αναζητά απεγνωσμένα τον εαυτό του έξω από αυτόν, ένας στοχαστής που αμφιβάλλει και προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστήριο της ζωής.
Ο τόμος περιλαμβάνει πλήθος ποιημάτων και αποσπασμάτων από το σύνολο του ποιητικού έργου του Φερνάντο Πεσσόα, καθώς επίσης και τη μεγάλη σύνθεση Αντίνοος και το θεατρικό έργο Ο ναυτικός. Τα περισσότερα από τα ποιήματα μεταφράζονται για πρώτη φορά στα ελληνικά.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]