Αντικείμενο αυτής της εργασίας είναι η διερεύνηση των ανεπιθύμητων φαινομένων του υψηλού πληθωρισμού του ιατρικού σώματος και της ανισοκατανομής των ιατρών στις γεωγραφικές περιφέρειες της Ελλάδας και στις ιατρικές ειδικότητες. Στο πρώτο μέρος επιχειρείται ο ακριβής προσδιορισμός του μεγέθους και των ιστορικών αιτίων των φαινομένων, με ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, αποδελτίωση του τύπου των τελευταίων ετών και επεξεργασία των επίσημων στατιστικών στοιχείων, η μεθοδολογία συγκέντρωσης των οποίων φαίνεται να παρουσιάζει προβλήματα. Στο δεύτερο μέρος παρατίθενται τα δεδομένα και τα αποτελέσματα εμπειρικής έρευνας, με συμπλήρωση ερωτηματολογίου από 477 ιατρούς, όπου καταγράφονται πρωτογενώς τα αίτια του ιατρικού πληθωρισμού, της συγκέντρωσης του ιατρικού σώματος στα μεγάλα αστικά κέντρα και της αποφυγής ορισμένων ειδικοτήτων καθώς και τα αποτελεσματικότερα μέτρα περιορισμού αυτών των φαινομένων, σύμφωνα με τις απόψεις των σημερινών ελλήνων ιατρών. Εκτιμάται ότι τα συμπεράσματα της έρευνας μπορεί ν` αποδειχθούν χρήσιμα για την επεξεργασία μιας πολιτικής προγραμματισμού της παραγωγής και διασποράς του ιατρικού προσωπικού, με στόχο το μεσοπρόθεσμο περιορισμό των παραπάνω ανεπιθύμητων φαινομένων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]