Ο Πήτερ, ο γιος του Άι-Βασίλη, πιστεύει ότι αυτή η ερώτηση που γίνεται κάθε χρόνο είναι πολύ άδικη. Ως γιος του Άι-Βασίλη, θα έπρεπε να ξέρει. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το όνομά του είναι γραμμένο στον κατάλογο με τα άτακτα παιδιά. Αυτό σημαίνει: όχι δώρο την Πρωτοχρονιά! Όμως ο Πήτερ δεν θυμάται να έκανε κάτι κακό -τουλάχιστον όχι τόσο κακό για να του αξίζει μια τόσο σκληρή τιμωρία. Πήρε τους ταράνδους και το έλκηθρο του Άι-Βασίλη και πέταξε μαζί τους μέχρι να βρει όλα τ` άτακτα παιδιά του κόσμου. Ήθελε ν’ ακούσει ο Άι-Βασίλης τη δική τους άποψη. Ίσως, τότε, ο Άι-Βασίλης να καταλάβαινε ότι να μη δίνει δώρα δεν ήταν ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσει τ` άτακτα παιδιά.
Ο Πήτερ δεν είναι σίγουρος ότι το σχέδιο του θα πιάσει. Ξέρει όμως ότι πολλά αγόρια και κορίτσια χρειάζονται τη βοήθειά του, αν ήθελαν να ξυπνήσουν ευτυχισμένα την Πρωτοχρονιά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]