Στις αρχές του 18ου αιώνα δύο Πέρσες, ο Ρίκα και ο Ουσμπέκ, επισκέπτονται την Ευρώπη και στέλνουν γράμματα στους φίλους τους στην Περσία αλλά και στις γυναίκες τους, που τους περιμένουν κλεισμένες μέσα στο σεράι. Η ιστορία έχει μια αναπάντεχη εξέλιξη: απιστίες των γυναικών, ανυπακοή, αυτοκτονία, παράπονα των ευνούχων που τις φρουρούν. Όλα αυτά αναγκάζουν τους δυο φίλους να γυρίσουν στο Ισπαχάν, τερματίζοντας έτσι το ταξίδι τους. Το ξύπνιο και σπινθηροβόλο πνεύμα του Ρίκα και του Ουσμπέκ, απαλλαγμένο από κάθε είδους προκαταλήψεις, αντανακλά με κάποια αφέλεια, αλλά και με μεγάλη απορία, όλες τις εντυπώσεις που τους προξενεί ο δυτικός πολιτισμός και τα παρισινά ήθη. Έτσι, μέσα από τις περιγραφές τους, οι δυο ξένοι σατιρίζουν καθετί που τους ξαφνιάζει σ` αυτή την τόσο αλλιώτικη γι’ αυτούς κοινωνία.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]