Τι μπορεί να κάνει η φιλοσοφία για την πολιτική; Tίποτα, έτσι ακούγεται από παντού. Aντιθέτως, λέει ο Alain Badiou, η φιλοσοφία δεν παύει να συναντιέται με την πολιτική, σε συναντήσεις που αποτελούν επίσης τις `περιστάσεις` αυτές που σχηματίζουν και τον παρόντα τόμο. O Mπαντιού υπενθυμίζει ότι για τον φιλόσοφο μια περίσταση δεν είναι αναγκαστικά αυτό που απασχολεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Αντιθέτως, είναι αυτό που κρίνει τη σπουδαιότητα των επερχομένων. Με άλλα λόγια, είτε πρόκειται, όπως συμβαίνει εδώ, για τις εκλογές Σιράκ/Λεπέν, για την 11η Σεπτεμβρίου, για τους `ανθρωπιστικούς` βομβαρδισμούς στη Σερβία, για τον πόλεμο στο Ιράκ, για τη διαμάχη για τη μαντίλα, για τη σύγχρονη τέχνη, για τις σχέσεις της Γερμανίας με τη Γαλλία, το φιλοσοφείν συνίσταται στη διαύγαση της απόστασης ανάμεσα στη σκέψη και την εξουσία (η γνώση του εάν μπορούμε να διασχίσουμε αυτή την απόσταση), στον εντοπισμό της αξίας της εξαίρεσης (η γνώση του εάν το συμβάν οδηγεί στη ρήξη). Σε τελευταία ανάλυση, να φιλοσοφείς σημαίνει να διαλέγεις.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]