Λίγοι γνωρίζουν το ``παιδομάζωμα`` που συνέβη το 1962 στην Κούβα. Τότε που ο Φιντέλ Κάστρο έδιωξε 14000 παιδιά από το νησί, χωρίς όμως να επιτρέψει μετά ποτέ στους γονείς τους να τα ακολουθήσουν στην Αμερική. Για τον Carlos Eire, που υπήρξε ένα από αυτά, οι παιδικές αναμνήσεις από την Αβάνα κόβονται βίαια από την επανάσταση, για να επανέλθουν σήμερα ως η καρδιά ενός θαυμάσιου και αξέχαστου βιβλίου. Μπροστά μας ανοίγεται μια ολόκληρη εποχή μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που αγάπησε την πατρίδα του όσο τίποτε άλλο και ένιωσε την επανάσταση να τον προδίδει και να τη μισεί, όχι για λόγους πολιτικούς, αλλά μέσα από την ίδια την προσωπική του ιστορία.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
