Οι πολλές όψεις της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης αντιστοιχούν από τη μία στις πολλές όψεις και αναγνώσεις της έννοιας του περιβάλλοντος και από την άλλη στην πολυεπίπεδη και πολύπλοκη σχέση του ανθρώπου με αυτό. Εάν όμως ο σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να εκπαιδευτεί να αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως μέρος της φύσης και σε ισότιμη σχέση με όλες τις φυσικές οντότητες, αυτή η αλλαγή στη φιλοσοφία και στην ηθική του δεν μπορεί παρά να αντιστοιχεί σε αντίστοιχες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται την πολιτική και κοινωνική του υπόσταση. Η εκπαίδευση αναδεικνύεται, μέσα από τις πιέσεις που ασκούνται στις αντοχές επιβίωσης της γης, σε σημαντικό μοχλό στην ανακατάταξη αξιών και προτεραιοτήτων, στην αναμόρφωση και επανασυγκρότηση της πολιτικής και κοινωνικής συνείδησης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]