Ο διάσημος Έλληνας γλωσσολόγος Γεώργιος Ν. Χατζιδάκις (1848-1941), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποδεικνύει εδώ με γλωσσολογικά τεκμήρια την ελληνικότητα των Αρχαίων Μακεδόνων (και κατ` επέκταση του γεωγραφικού χώρου όπου αυτοί κατοικούσαν). Δεδηλωμένος σκοπός του συγγραφέα είναι να ανατρέψει το επιχείρημα ότι "η Μακεδονία ουδέποτε ήν Ελληνική χώρα ουδ` οι Μακεδόνες γνήσιοι Έλληνες". Με βάση ελληνικές και λατινικές πηγές αποδεικνύει ότι η μακεδονική διάλεκτος ήταν ετυμολογικά ακραιφνώς ελληνική και οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν διέκριναν τους εαυτούς τους εθνολογικά από τους άλλους Έλληνες. Οι δύο αυτές μελέτες, που εκδόθηκαν από την Εταιρεία ο Ελληνισμός (του Νεοκλή Καζάζη) και από το Εθνικό Πανεπιστήμιο (Αθηνών), δημοσιεύτηκαν σε μία περίοδο κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων για την έκβαση του Μακεδονικού Ζητήματος: ένα έτος μετά την ίδρυση της Ανωτάτης Μακεδονο-Αδριανουπολίτικης Επιτροπής στη Σόφια (1895) και ένα έτος πριν την έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13).