Μετά από 1700 χρόνια παρουσιάζεται στην νεοελληνική, το μοναδικό Θεουργικό βιβλίο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, `Περί μυστηρίων` του Ιαμβλίχου. Τεκμήριο ύψιστο της πνευματόδοξης-φυσιολατρικής και ιδεολατρικής Θρησκείας της Φιλοσοφίας των Ελλήνων. Αναφέρεται στους αληθινούς Αρρήτους Λόγους των Αγιωτάτων Ελληνικών Μυστηρίων και στις Μυστηριακές Ιεροπραξίες των Τελετουργίων.
Οι Θείοι λόγοι του `Περί μυστηρίων` διδάσκουν την αναγωγή της ψυχής μας στις τάξεις των Θεών διά μέσου της Θεουργίας, η οποία μας απελευθερώνει από τα δεσμά της Ειμαρμένης.
Ο Έρως και η συνεύρεση της ανθρώπινης ψυχής μετά των Ελευθέρων Πνευμάτων, οδηγεί εν τέλει στον Απρόσμενο Δημιουργό Θεό, εις το Άρρητο Εν, το καθεαυτό Αγαθόν.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
