Από τις μπαλάντες του 14ου αιώνα μέχρι την Έμιλυ Ντίκινσον και τον Ρόμπερτ Φροστ η αγγλοσαξονική ποίηση υμνεί και θρηνεί τον έρωτα. Ανάμεσα σ` όλους αυτούς τους ποιητές, και πάνω απ` όλους -πάνω απ` τον Μπάιρον και τον Σέλλεϋ, τον Έμερσον και τον Γουόλτ Γουίτμαν-, βρίσκεται ο Σαίξπηρ, κλασικός και σύγχρονος, αιφνιδιαστικά μοντέρνος. Σ` αυτό το μικρό βιβλίο ανθολογούνται αποσπάσματα από θεατρικά του έργα και σονέτα γύρω από τον έρωτα: άλλοτε βαθυστόχαστα και μελαγχολικά, άλλοτε ειρωνικά, σχεδόν αστεία. Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, ο μεγαλύτερος ποιητής στην αγγλική ιστορία, μιλάει με παλιές λέξεις για σημερινά πράγματα, για εκείνο το είδος της ευτυχίας και του πόνου που προκαλεί η παρουσία και η απουσία ενός αγαπημένου ανθρώπινου πλάσματος.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
