`Το υπέροχο ταράσσει, το ωραίο γοητεύει`.
`Το υπέροχο απαιτεί την απλότητα: το ωραίο ανέχεται τον καλλωπισμό`.
`Δεν υπάρχει στο ωραίο τίποτε πιο ενοχλητικό από μια κοπιώδη τέχνη, ούτε τίποτα πιο εκνευριστικό από την επίπονη αναζήτηση της γοητείας`.
`Η ευφυΐα είναι υπέροχη, το ευφυολόγημα είναι ωραίο. Η τόλμη είναι μεγάλη και υπέροχη, η πανουργία είναι ελάσσων αλλά ωραία`.
`Η φιλία έχει κατεξοχήν το χαρακτήρα του υπέροχου, ο έρωτας αυτόν του ωραίου`.
`Η ελληνική και η ρωμαϊκή αρχαιότητα έχουν να παρουσιάσουν ένα αυθεντικό αίσθημα του ωραίου και του υπέροχου, τόσο στην ποίηση, τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική, όσο και στη νομοθεσία και τα ήθη της εποχής. Η κυριαρχία των Ρωμαίων αυτοκρατόρων μετέτρεψε αυτή την ωραία και ευγενή απλότητα σε επιδεικτική και επίπλαστη λαμπρότητα... Στη συνέχεια οι Βάρβαροι, αφού εδραίωσαν την παρουσία τους, καθιέρωσαν μια στρεβλή αισθητική αντίληψη που ονομάστηκε γοτθική και η οποία εμπεριείχε από την αρχή την επιτήδευση`.
`Είναι αξιοσημείωτο ότι ο εκφυλισμός της αισθητικής αντίληψης συνοδεύεται πάντοτε από τον εκμαυλισμό των λεπτών αισθημάτων`.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]