Ο Κόσμος για τους λαούς του Αμαζονίου είναι μια οντότητα ζωντανή και έλλογη, από την οποία μπορούν να αντλήσουν διδάγματα για να κατανοήσουν ένα περιβάλλον, σαν αυτό της ζούγκλας, γεμάτο κινδύνους, κλειστό στα μυστήριά του αλλά και γενναιόδωρο στο να προσφέρει τα πλούτη του. Τα ζώα και τα φυτά έχουν στενή σχέση με την καταγωγή του κόσμου, τα φυσικά χαρακτηριστικά και οι ιδιότητες της συμπεριφοράς κάθε ζωντανής ύπαρξης είναι απόρροια των πρώτων εμπειριών που είχε με το Ανώτατο Ον κατά τη διάρκεια της δημιουργίας. Η ευρωπαϊκή νοοτροπία, συνηθισμένη στη χρήση αφηρημένων εννοιών, δύσκολα μπορεί να κατανοήσει την εμφανή απλότητα των λεγόμενων «πρωτόγονων» πολιτισμών. Κι όμως, στην πραγματικότητα, εκφράζουν έναν βαθύ πνευματικό κόσμο σε ισορροπία με τη φύση, με την οποία ο άνθρωπος έχει (οφείλει να έχει) σχέση συμπληρωματική και όχι κυριαρχική.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]