Ζούσε τα παλιά χρόνια ένα μικρό αγόρι, έξυπνο και καλό, που άκουσε πως σε μέρος μακρινό βρισκόταν μια μαγεμένη μπουκάλα. Όποιος την είχε, μπορούσε να βλέπει την αλήθεια για όσα έλεγαν και έκαναν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, αρκεί μόνο να τη ρωτούσε. Το αγόρι, που ήταν πολύ περίεργο, έβαλε σκοπό να βρει εκείνη τη μπουκάλα που τη φανταζόταν γεμάτη με κουτσομπολιά και ιστορίες αληθινές. «Δηλαδή», σκεφτόταν ο Ραφαέλ, «άμα τη βάλω στο χέρι θα μάθω από τι ζει ο θείος Ξεχορταριάρης, ο κηπουρός, και ο θείος Ψοφίμης, ο κτηνίατρος, γιατί είναι τόσο κουτσομπόλα η θεία Δοξαρού η βιολίστρια, και ο τυφλός Ψιλοβλέπης, και η χοντρή θεία Βαρέλα. Θα βρω την μπουκάλα κι όποιου δεν του αρέσει να σκάσει.» ...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
