(. . .) Δεκαπέντε ιστορίες γεμάτες ανείπωτο πάθος, μαγεία και λατρεία, άρωμα γιασεμιού, μετεμψύχωση. Βλέμματα μαύρα, γεμάτα νοσταλγία και ευτυχία. Πρόσωπα μελαγχολικά, υπέροχα. Δεν είναι τυχαίο που τα βιβλία της Τζαμπβάλα έγιναν οι καλύτερες ταινίες.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
