Πάρα πολλή ευτυχία
Too Much Happiness (τίτλος πρωτοτύπου)
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-455-987-9
Μεταίχμιο, Αθήνα, 2010
Γλώσσα: Ελληνική, Νέα
Γλώσσα πρωτοτύπου: Αγγλικά
€ 16.52 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
14 x 21 εκ., 493 γρ., 393 σελ.
Περιγραφή

Μια μητέρα λυτρώνεται με τον πλέον απρόσμενο τρόπο από τον αβάσταχτο πόνο που της προκάλεσε η απώλεια των τριών παιδιών της· μια νέα γυναίκα αντιδρά με έξυπνο, αν και όχι ακριβώς αξιοθαύμαστο τρόπο, στην ασυνήθιστη και ταπεινωτική αποπλάνηση που υπέστη· οι "βαθιές-τρύπες" ενός γάμου. Και στην ιστορία που έδωσε στο βιβλίο τον τίτλο του, συνοδεύουμε τη Σοφία Κοβαλέφσκι -μια ρωσίδα εμιγκρέ και μαθηματικό του τέλους του 19ου αιώνα- σ` ένα ταξίδι στο καταχείμωνο από τη Ριβιέρα, όπου επισκέπτεται τον εραστή της, στο Παρίσι, τη Γερμανία, τη Δανία, όπου έχει μια μοιραία συνάντηση με έναν ντόπιο γιατρό, και τέλος στη Σουηδία, όπου διδάσκει στο μοναδικό πανεπιστήμιο της Ευρώπης που δέχτηκε να προσλάβει γυναίκα μαθηματικό.

Με σαφήνεια και άνεση, η Άλις Μονρό μετατρέπει σύνθετα γεγονότα και συναισθήματα σε ιστορίες που ρίχνουν φως στους απρόβλεπτους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι προσαρμόζουν τη ζωή τους και συχνά καταφέρνουν να ξεπεράσουν ακόμα και τραγικά γεγονότα.

Διαστάσεις
Πεζό
Γουένλοκ Ετζ
Βαθιές - Τρύπες
Ελεύθερες ρίζες
Πρόσωπο
Κάποιες γυναίκες
Για παιχνίδι
Ξύλο
Πάρα πολλή ευτυχία
Ευχαριστίες
Βιβλιοκριτικές
Σε παλαιότερη συνέντευξή της η Μονρό είχε ομολογήσει πως κάποιες μεταγενέστερες αναθεωρήσεις που έκανε σε μια ή δυο προτάσεις παλαιότερων κειμένων της ήταν ατυχείς, γιατί δεν ταίριαζαν στο ύφος και τον ρυθμό του παλαιού κειμένου. Στις μεταγενέστερες εκδοχές οι ήρωες εμφανίζονται μεγαλύτεροι σε ηλικία, ωριμότεροι, το τέλος γίνεται πιο αμφίσημο, ο λυρισμός εντονότερος. Η συγγραφέας απέδωσε την τάση της ... >>>
Ο Ian McEwan είναι αρκετά δημοφιλής και στους Έλληνες αναγνώστες. Το βιβλίο του Χαμένο παιδί (εκδ. Πατάκη, μτφρ. Κατερίνα Σχινά), ήταν ένα από τα πρώτα βιβλία που έγραψε , προς το τέλος της δεκαετίας του ’80. Γεμάτο λυρισμό αποπειράται να εξερευνήσει τον ψυχισμό ενός πατέρα όταν αυτός χάνει, σε μια στιγμή απροσεξίας, τη μικρή του κόρη. Το παιδί απάγεται, το ζευγάρι αποξενώνεται και ο καθένας του ακολουθεί μια προσωπική διαδρομή μέσα από την οποία θα διαχειριστεί το πένθος του. >>>
Επιπλέον, αυτή η καινούργια της δουλειά μας επιτρέπει να κάνουμε μια γενικότερη εκτίμηση των μοτίβων της σκέψης της: Το 1996, στην εισαγωγή μιας συλλογής διηγημάτων της, είχε γράψει πως αρχίζει να διαβάζει ένα βιβλίο «από οποιοδήποτε σημείο και προχωράω προς όποια κατεύθυνση τύχει. Μάλλον δεν διαβάζω για να μάθω το τι θα συμβεί». Παρότι είναι βέβαιο πως την ενδιαφέρει η πλοκή, για εκείνη η εμπειρία της ανάγνωσης δεν είναι γραμμική, και δεν μοιάζει με κάποιο «δρόμο που πρέπει να ακολουθήσεις... >>>

Add: 2014-01-01 00:00:00 - Upd: 2024-12-04 11:44:55