Ο Σινόδωρος αρραβωνιάστηκε με προξενιό τη Μαρία και μετά τον γάμο τους αναχώρησαν για τη Φινλανδία, όπου ήταν εγκατεστημένος και ασχολείτο με το εμπόριο των λευκαρίτικων κεντημάτων. Όταν άρχισε ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος η Σοβιετική Ένωση επιτέθηκε στη Φινλανδία και το ζεύγος μ` ένα νεογέννητο παιδί αναγκάστηκαν στα γρήγορα να επιστρέψουν στα Λεύκαρα, όπου ο Σινόδωρος έμεινε με την οικογένειά του μέχρι το τέλος του πολέμου.
Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, γύρισε μόνος του πίσω στη Φινλανδία, ενώ η Μαρία με τα τρία της παιδιά και τη μάνα της παρέμειναν στα Λεύκαρα. Από τη στιγμή αυτή άρχισαν τα προβλήματα της Μαρίας η οποία ανέλαβε και τον ρόλο του πατέρα. Οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε ήταν πολλές.
Στην αρχή είχαν συχνή αλληλογραφία, όμως με την πάροδο του χρόνου ο Σινόδωρος αραίωσε την αλληλογραφία και την αποστολή χρημάτων, οπότε χίλιες δυο σκέψεις κι ανησυχίες άρχισαν να βασανίζουν τη Μαρία. Δεν ήξερε τι να υποθέσει. Μήπως ήταν άρρωστος ή μήπως δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές και ντρεπόταν να της το γράψει;
Τ` όνειρο των γονέων ήταν να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Αφού τέλειωσαν τα δυο πρώτα το Δημοτικό Σχολείο Λευκάρων, αποφάσισαν να πάει η Μαρία στη Σουηδία να συναντήσει τον σύζυγό της για να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Δεν ήξερε όμως τι την περίμενε εκεί και ποιες καταστάσεις θ` αντιμετώπιζε φτάνοντας στη Σουηδία. Θα λύνονταν τα προβλήματά τους ή θ` άρχιζαν καινούργια; Θα ξανάβρισκε η Μαρία την παλιά της αγάπη;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]